Συλλέκτης

Οι δύο πετυχημένοι ζωγράφοι ήταν ο Τσαρούχης και ο Φασιανός.
Έξυπνα πλάσαραν τους εαυτούς τους. Ο Τσαρούχης ήταν αποτελεσματικός. Είχε πολύ χιούμορ. Αναφέρω κάποια περιστατικά…

Νόμιζε ότι ήμουν ράφτης

– Ο Ωνάσης νόμισε ότι ήμουν ράφτης,Tου έλεγε η Κάλλας. Πάω στον Τσαρούχη να μου δείξει τα κοστούμια…

Την εποχή που έκανε τους δώδεκα μήνες, μου έκανε ένα έργο που λεγόταν ο Δεκέμβρης.
Ήταν ένα έργο που ήταν ένα κρεβάτι με τέσσερις κολόνες και γύρω γύρω είχε το πέπλο το οποίο δε βρίσκαμε. Ήθελε να είναι από βαμβακερό τούλι. Έπρεπε να βρούμε βαμβακερό τούλι για να το βάψει και να πιάσει, γιατί σε άλλο υλικό θα έφευγε το χρώμα.

– μόνο στην οδό Αθηνάς θα το βρούμε γιατί από εκεί έπαιρνα μου είπε.

Είχαμε πάλι σε όλο το Μαρούσι και δεν το βρίσκαμε.
Πήγαμε στου «Χυτήρογλου».
Ρωτάει λοιπόν τον πωλητή αν έχει και του λέει δεν έχει.
– που το ξέρεις, του λέει.
– Έψαξες;
– Μας ζήτησαν και άλλοι και δεν έχουμε.
– έψαξες, χρυσό μου;
– του απαντά εκείνος, δεν έχουμε
– πάρε τη σκάλα και ανέβα εκεί πάνω στο δεξί ράφι.
– Δεν έχουμε επιμένει αυτός.
– Εγώ σε προτρέπω να ανέβεις.
– Ανεβαίνει αυτός και βρίσκει το ρεταλάκι.
– Και όμως μας έχουν ζητήσει και οι άλλοι και δεν τους δώσαμε.
– Βλέπεις του λέω εγώ;
– Πόσο θέλετε;
– Είκοσι εκατοστά λέει αυτός.
– Εντάξει, εντάξει, αρχίζει να τον μιμείται ο πωλητής.
– Γυρίζει τότε ο Τσαρούχης και του λέει,
– Χρυσό μου γιατί μιλάς έτσι.;

Οι Διόσκουροι το χειμώνα

Στις τέσσερις εποχές είχε κάνει ο Σιδέρης την άνοιξη. Ο Μυταράς το φθινόπωρο. Ο Φασιανός το καλοκαίρι και είχε μείνει ο χειμώνας. Λέω, λοιπόν, στον Τσαρούχη να ζωγραφίσει τον χειμώνα.
– Εγώ πάντα τον χειμώνα θα κάνω;

Ζωγράφισε δύο κεφάλια νέων, δύο νέοι γυμνοί και γράφει από κάτω «οι Διόσκουροι».
Του λέω,
– δεν είχαμε πει να κάνεις το χειμώνα; Όλοι έχουν κάνει τις εποχές και μένει το δικό σου.
– Μου απαντά, το λησμόνησα να σου πω την αλήθεια
– Και συμπληρώνει «οι Διόσκουροι το χειμώνα», Πέρασε.

Δουλεύανε στο Εθνικό με τον Εγγονόπουλο. Στο τέλος της εβδομάδος τους πληρώσανε. Δίνουν του Εγγονόπουλου ένα πεντακοσάρικο και στον Τσαρούχη δίνουν πέντε κατοστάρικα.
«Μου δίνεις δύο κατοστάρικα, να πάρω τα απαραίτητα, να μη χαλάσω το πεντακοσάρικο;», του ζητάει ο Εγγονόπουλος.